Dit is wat u moet weten voordat u een huishoudster in Spanje in dienst neemt

Bent u van plan om in de nabije toekomst een huishoudster in Spanje aan te nemen en in te schrijven? De Spaanse sociale zekerheidsautoriteit heeft op haar website belangrijke informatie gepubliceerd, waaronder deadlines en de vereiste documentatie om iemand legaal te contracteren.

Wat is er precies nodig? Allereerst is het, naast de gegevens van de werkgever en de werknemer, belangrijk om een ​​arbeidsovereenkomst te hebben waarin de afgesproken werktijden en het salaris zijn vastgelegd.

De volgende documenten zijn nodig:

• Werkgever- en werknemersgegevens (DNI of NIE en burgerservicenummer).

• Gegevens met betrekking tot tussen partijen overeengekomen werktijden en lonen. Het is belangrijk om een ​​arbeidsovereenkomst te hebben die de afgesproken werktijden en salaris weerspiegelt. Er kan gebruik worden gemaakt van contractmodellen (onbepaalde tijd of deeltijds) aangeboden door de Rijksdienst voor Arbeidsvoorziening (SEPE).

• Een bankrekeningnummer voor automatische incasso (IBAN). Let op: Indien de persoon die zich gaat registreren niet de accounthouder is, dient hij/zij toestemming te hebben van de accounthouder.

• De juiste werkvergunning bij het in dienst nemen van niet-EU-werknemers.

Deadlines

Op de website van de Sociale Zekerheid staat dat registratie kan worden aangevraagd vanaf 60 dagen vóór de startdatum van de baan en tot dezelfde dag.

Als de werknemer al aan het werk is, kan hij zich tot 30 dagen na de start van het contract inschrijven als huishoudhulp. "In dit geval wordt ervan uitgegaan dat de registratie na de deadline is meegedeeld en wordt de te betalen bijdrage berekend vanaf de datum die is aangegeven als startdatum van het contract. Als er meer dan 30 dagen zijn verstreken sinds de start van het contract, moet u de registratie indienen door een verzoek te sturen.

Spanje blijft populair voor buitenlandse werknemers

 In oktober zag de sociale zekerheid in Spanje een opmerkelijke stijging van de bijdragen van buitenlanders werknemers.

Uit een rapport van de Spaanse regering bleek dat het totale aantal buitenlandse bijdragers aan de sociale zekerheid in oktober op 2.683.504 stond.

Dit cijfer is een stijging van 14.403 ten opzichte van de voorgaande maand, september, wat een aanzienlijke stijging betekent sinds februari 2020, net voordat de wereldwijde pandemie toesloeg. Sindsdien zijn er 494.083 buitenlandse werknemers bijgekomen.

Als je het geheel opsplitst, komen 879.986 werknemers uit EU-landen, goed voor 32,8 procent van het totaal, terwijl een groter deel van 67,2 procent, wat neerkomt op 1.803.951 werknemers, uit niet-EU-landen komt.

De landen met de meeste werknemers zijn Roemenië, Marokko, Italië, Colombia en Venezuela. Interessant genoeg is de verdeling tussen de geslachten tamelijk gelijk: mannen vertegenwoordigen 55,7 procent en vrouwen 44,3 procent.

Het afgelopen jaar is het gemiddelde aantal buitenlandse contribuanten met negen procent gestegen, wat zich vertaalt naar 221.431 extra werkzame personen.

Een belangrijk aspect van deze demografische verandering is de bijdrage van Oekraïense staatsburgers. Hun aantal heeft 66.002 bereikt, een stijging van 40 procent sinds januari 2022, vóór het uitbreken van de oorlog in hun thuisland.

De meerderheid, 87 procent, van de Oekraïense werknemers zijn werknemers in loondienst binnen het algemene stelsel, terwijl de overige 13 procent zelfstandigen zijn.

Uit een sectoranalyse blijkt dat 83,8 procent van de buitenlandse nationale contribuanten deel uitmaakt van het Algemeen Stelsel, wat neerkomt op een totaal van 2.248.483. De sectoren die getuige zijn van de grootste groei zijn onderwijs en bouw, naast het speciale landbouwsysteem.

Omgekeerd is er sprake van een daling in sectoren als het openbaar bestuur en de landbouw, de veehouderij, de jacht, de bosbouw en de visserij.

Het systeem van zelfstandigen in Spanje is goed voor 430.042 buitenlandse bijdragers. Opvallend is dat de grootste groepen onder deze zelfstandigen afkomstig zijn uit China, Roemenië en Italië, met respectievelijk 14,8 procent, 10,9 procent en 9 procent.